سفری عجیب برای دیدار معلمان ماهور / ما را همچون افاغنه ی از مرز گذشته درون پراید چپاندند

خبرنگار نورآنلاین گزارش می دهد: بین شهر نورآباد ممسنی و ماهور میلاتی شهر خومه زار قرار دارد و اگر قرار باشد به ماهور سفری کنی باید از شهر خومه زار راهت را کج کنی و به سمت گناوه حرکت کنی مسیر کم تردد که ما را مجبور به ایستادن نیم ساعته بر روی ایستگاه کرد.

پراید مشکی رنگی به عنوان تاکسی این خط منتظر مسافران خود بود پرایدی که حتی احساس نمی کردی بتواند دو نفر را جابجا کند در اقدامی عجیب 7 نفر را سوار کرد و به سمت ماهور حرکت کرد.

من و دونفر دیگر  همراه با راننده در جلو نشسته بودید و سه نفر نیز عقب نشسته بودند ترکیبمان شده بود 4 به 3 ... ما را همچون افاغنه های از مرز گذشته درون پراید چپانده بودند. وقتی که نسبت به این موضوع به راننده اعتراض کردم گفت برایمان نمی صرفد که کمتر از 7 یا 6 مسافر بزنیم کرایه خومه زار بابامنیر نفری 3 هزارتومان بیشتر نیست.

جالب اینکه ،  دیگر مسافران نسبت به این موضوع اعتراضی نداشتند و می گفتند خدا راننده را خیر دهد که مردم را جابجا می کند وگرنه در این جاده که اصلا نمی شود ماشینی پیدا کرد البته تنها یکی از مسافران مقداری به نرخ کرایه معترض بود.

راننده که ادعا می کرد 16 سال است در این خط کار می کند می گفت در این خط عمرش را تلف کرده است و به هیچ نان و آبی نرسیده است.

وقتی این تخلفات راننده را دیدم به خود گفتم اگر پلیس راهی در این مسیر بود می توانست خوب پولی به جیب بزند و تا ظهر نشده تمام تعرفه های جریمه را تمام کند.

جاده پر پیچ و خم بود ، ما فشرده نشسته بودیم از طرفی نیسان های آبی رنگ هم در جاده زیاد دیده می شدند و بر اضطراب این سفر می افزود زمانی دلهره آور تر می شد که ببینی در وسط جاده کامیونی پیچی را بریده و دلش را به دل کوه زده است...

سرزمین بی آب و علف و خشکی بود خاک هایش سرخ و سفید و مزارعش زرد زرد بودند در حالی که قرار است در ماه آینده در ممسنی جشن برداشت گندم برپا شود اینجا مردمان سخت کوش ماهور شروع به درو کردن گندم کرده بودند و باید در اینجا آرام آرام منتظر جولان کمباین های مرودشتی باشیم.

سخت کوشش بودن مردمان از آنجا مشخص می شود که در کنار همین جاده می شد دید زنان آنها کار های سخت چون گله داری و به کشاورزی می پرداختند دیگر چه برسد به مردهایشان ...

بلاخره این سفر 45 دقیقه ای باگذراندن روستاهایی با نام های عجیب همچون گورسپید، مرغ، شور ، رباط و ... به پایان رسید و به شهر بابامنیر-  که فعلا بهتر است بگوییم روستای بابامنیر - رسیدیم  همایش در مرکز شهر و در سالن امیرکبیر برگزار می شد مهمان ویژه این همایش حق شناس معاونت پشتیبانی اداره کل آموزش و پرورش بود.

در این همایش آقای دهقان مدیریت  آموزش و پرورش منطقه ی ماهور میلاتی خواسته ها و مطالبات خود را برای حق شناس لیست کرد اما حق شناس حتی یک وعده ی سر خرمن هم نداد.

دهقان خواستار افزایش اعتبارات این منطقه ی محروم شد و معتقد بود عدم وجود امکانات رفاهی و سرویس های ایاب و ذهاب کار معلمان را سخت کرده است  اما در مقابل حق شناس در سخنرانی خود تنها به تبین جایگاه معلم و شهید مطهری بسنده کرد.

دهقان می گفت: جمعیت ماهور میلاتی 7311 نفر است و تنها 1901 خانوار آن روستایی است و مابقی عشایر هستند.

وی افزود: 189 معلم در منطقه مشغول به خدمت هستند که تنها 40 نفر آنها ساکن منطقه و مابقی ساکن  شهر های همجوار هستند . 78 تن از معلمان ماهور را خانم ها و 111نفر را آقایان تشکیل می دهند.

رئیس آموزش و پرورش ماهور معتقد بود: حیات ماهور میلاتی فقط به آموزش و پرورش وابسته است و در هر روستا که مدرسه تعطیل شده است آن روستا نیز خالی از سکنه شده است.

پایان این سفر پر فراز و نشیب و این همایش ، اهداء لوح سپاس و هدایا  به دبیران بازنشسته ی سال 92 - 93 و  معلمان نمونه ی منطقه آقایان رضا کریمی، اسماعیل بهارلو و سرتیپ خورشیدی پور بود .